ΑΜΒΡΑΚΙΚΟΣ ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΗ ΑΞΙΑ

Ευεργετικές ιδιότητες για την υγεία του ανθρώπου ανακαλύφθηκαν στη Γαρίδα, τη Σαρδέλα και τη Κουτσομούρα του Αμβρακικού Κόλπου.

Η σαρδέλα του Αμβρακικού περιέχει:

Πρωτεΐνες που σχετίζονται με τη φυσιολογική λειτουργία των οργάνων της όρασης και τους αμφιβληστροειδή χιτώνα, του καρδιακού και των γραμμωτών μυών/υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια, του νευρικού συστήματος / σχιζοφρένεια , σύνδρομα DOWN και των μυών / μυική δυστροφία /μυοπάθεια, τον μεταβολισμό των λιπαρών οξέων και της χολιστερίνης.

Λεπτίνη (πρώτη παγκόσμια αναφορά) που έχει χαρακτηριστεί ως η ορμόνη του ελέγχου του σωματικού βάρους. Η απουσία της από τον οργανισμό συνδέεται με το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών, επηρεάζει τη γονιμότητα κ.α.

Πρωτεΐνες που σχετίζονται με την ενεργοποίηση και την καλή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος / ανασταλτική πρωτεΐνη ιών γρίπης και HIV.

Η Γαρίδα του Αμβρακικού περιέχει :

Πρωτεΐνες που σχετίζονται με την ανάπτυξη διαφόρων συστημάτων του σώματος, όπως του νευρικού και του κινητικού και επιπλέον έχουν αντιοξειδοτικές και αντιγηραντικές ιδιότητες, αγγειοδιασταλτικές, νευροδιαβιβαστικές και ανοσοενισχυτικές.

Ινσουλίνη (πρώτη παγκόσμια αναφορά)/ μεταβολισμός υδατανθράκων, λιπών και πρωτεϊνών.

Πρωτεΐνες που σχετίζονται με την ενεργοποίηση και την καλή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος / εμποδίζει τη δράση χημικών διαταρακτών οιστρογόνων.

Ολιγοσακχαρίτες της χιτίνης (πρεβιοτικό), πολυσακχαρίτης με αντιβακτηριδιακές και αντιπηκτικές ιδιότητες, ισχυρές αναβολίκες δράσεις.

Η Κουτσομούρα του Αμβρακικού περιέχει:

Πρωτεΐνες που εμπλέκονται στη ομαλή λειτουργία του νευρικού συστήματος/ πρόδρομος νευροδιαβιβαστής.

Πρωτεΐνες που εμπλέκονται στην ομαλή κυτταρική διαίρεση κατά την ανάπτυξη του οργανισμού.

Πρωτεΐνες που σχετίζονται με την ενεργοποίηση και τη καλή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος , αντιβακτηριδιακή, αντι-ική δράση, φαγοκυττάρωση.

Πρωτεΐνες που σχετίζονται με την άριστη λειτουργία του γαστρεντερικού συστήματος στον άνθρωπο / αντικαρκινική δράση (πρώτη παγκόσμια αναφορά).

Η ζωή στα νερά του Αμβρακικού

Οι περισσότερες αναφορές κάνουν λόγο για τουλάχιστον 33 είδη ψαριών που ζουν και αναπαράγονται στα νερά του Αμβρακικού κόλπου, ενώ αλιεύονται άλλα 15 είδη περίπου.

Πρόσφατες έρευνες κατέγραψαν τουλάχιστον 80 είδη στον κόλπο και τις λιμνοθάλασσες και ο κατάλογος αυτός συνεχώς μεγαλώνει (http://eeagrants1.amvrakikos.upatras.gr/).

Πολλά νεαρά ψάρια τρέφονται και μεγαλώνουν στα εύτροφα νερά των λιμνοθαλασσών, όπου βρίσκουν κατάλληλες συνθήκες για την ανάπτυξή τους. Λόγω της μεγάλης παραγωγικότητας του κόλπου, μεγάλο ποσοστό των ντόπιων κατοίκων απασχολείται με το ψάρεμα.

Στον Αμβρακικό αλιεύονται λαβράκια (Dicentrarchus labrax), τσιπούρες (Sparus aurata), γλώσσες (Solea solea), χέλια (Anguilla Anguilla), κέφαλοι (Mugil cephalus) κ.α. Από το θηλυκό κέφαλο, που οι ντόπιοι ψαράδες αποκαλούν «Μπάφα», παράγεται το αυγοτάραχο.

Ο Αμβρακικός είναι γνωστός για την σαρδέλα (Sardina pilchardus), την κουτσομούρα (Mullus barbatus), τη σουπιά (Sepia), αλλά και για τις γαρίδες του, ειδικά για τη γάμπαρη (Melicertus kerathurus) που αποτελεί παραδοσιακό προϊόν υψηλής αγοραστικής αξίας.

Στην περιοχή υπάρχουν ενδημικά είδη του γλυκού νερού που ζουν αποκλειστικά στη χώρα μας, όπως η λουροβελονίτσα (Cobitis hellenica), ο λουρογωβιός (Economidichthys pygmaeus).

Ένα απειλούμενο είδος που συναντάμε στην περιοχή του Αμβρακικού κόλπου καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, είναι η θαλάσσια χελώνα Caretta caretta που προστατεύεται αυστηρά.

Η ευρύτερη περιοχή του Αμβρακικού κόλπου λειτουργεί ως σημαντικό διατροφικό πεδίο για τις θαλάσσιες χελώνες. Σε αυτόν είναι παρόντα όλο το χρόνο εκατοντάδες νεαρά και ενήλικα άτομα, που τρέφονται, αλλά φωλεοποιούν σε άλλες περιοχές της Μεσογείου.

Τα πλούσια και ζεστά νερά του Αμβρακικού ευνοούν την ανάπτυξη των θαλάσσιων ασπόνδυλων, όπως γαστερόποδα, δίθυρα μαλάκια και δεκάποδα που αποτελούν την κύρια τροφή των χελωνών.

Το πιο χαρακτηριστικό θαλάσσιο θηλαστικό του κόλπου είναι το ρινοδέλφινο (Tursiops truncatus).

Υπάρχουν περίπου 150 ρινοδέλφινα, μοιρασμένα σε ομάδες των 20 – 30 ατόμων. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τους είναι ότι κατοικούν στον Αμβρακικό Κόλπο μόνιμα, χωρίς να έρχονται σε επικοινωνία με τους πληθυσμούς του Ιονίου και εξαιτίας αυτού του γεγονότος παρουσιάζουν μοναδική συμπεριφορά και οικολογία.